GÜL MEVSİMİ...

Henüz küçüktüm...Artvin'deki evimizin bahçesinde babaannemin ektiği bir gül ağacı vardı. Yediveren dediklerinden. Yedi kez tüm ihtişamı ile açıp,kokusu ile başınızı ile döndüren cinsten yani. Benim için de 'gül' hep oydu...Mayıs ayı gelince bizim de yüzümüzde güller açardı. İlk işim ,çok kıyamasam da bir kaç tane koparıp, akşama kadar o kokuyu içime çekmek olurdu. Aman Allahım o ne koku öyle, insanın aklına şükrü ve tüm güzellikleri getiren...O koku beni benden alırdı. O nedenle bu mevsimi yani Mayısı hep iple çekerim. Gül için, gülün bana hissettirdiklerini tekrar yaşamak için. Ama kokan gül bulmak o kadar zor ki...Geçtiğimiz gün Caddebostan'da bir bahçeden çaldım bir tane:)) İki gün boyunca içime çektim o kokuyu.. Bilmem size olur mu ama bazı kokular bazı anları getirir insanın aklına. Gül kokusu benim çocukluğumdur..Çocukluğumu sevdiğim kadar gülü, gülü sevdiğim kadar da çocukluğumu severim....